Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Φάτε μέχρι να σκασετε.

Από Το ΠάΘοΣ στηΝ ΑνάΣταση- Το ΜήΝυΜα των ΕορτώΝ

Μεγάλη Εβδομάδα: Σκάσε και ψώνιζε
Μεγάλη Παρασκευή: Σκάσε και κλαίγε
Άγιον Πάσχα: Σκάσε και τρώγε

και του χρόνου, ακόμα πιό σκασμένοι

Μαύρος γάτος

blogger Ιταλός ανατρέπει...

Αποκαλούσε δημόσια μαφιόζο τον πρωθυπουργό, διεφθαρμένο το πολιτικό σύστημα και τους έστελνε να γαμηθούν: ο blogger που χθες ανάτρεψε το σύστημα!

To 2008, όταν τον blogger που ανάτρεψε το ιταλικό πολιτικό σύστημα αγνοούσαν τα ιταλικά ΜΜΕ, όταν έστελνε να γαμηθεί το διαφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ναι επί λέξει να γαμηθεί και σε πλατείες με χιλιάδες λαού, όταν για το blog του δεχόταν χιλιάδες μηνύσεις-αγωγές για συκοφαντία, όταν αποκαλούσε μαφιόζους τους εκδότες-εργολάβους, τον αποκαλούσαν λαϊκιστή…. Τότε μιλούσαν γι’ αυτό στην Αυστραλία. Τώρα πρωταγωνιστεί στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας, παρ’ ότι το Κίνημα των bloggers έκανε την εμφάνισή του μόνο σε 5 Περιφέρειες (το νέο εκλογικό σύστημα της Ιταλίας που επέβαλε ο δικομματισμός, απαιτεί χιλιάδες υπογραφές σε συμβολαιογράφο για να είσαι υποψήφιος…).


πολύ περισσότερα - και βίντεο στο sibilla

Βαθύ μπλε


ΚΟΥΒΑΡΝΤΑΔΕΣ σε μία χώρα που βουλιάζει...





Αντί για πράσινο, ο Δήμαρχος Αθήνας Νικήτας Κακλαμάνης την γεμίζει με βαθύ μπλέ...
korydallos


Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Δεν χαρίζουν φράγκο οι ταληροφονιάδες.

Αντιμετωπίστε τις τράπεζες σαν παλικάρια.

Ενώ λοιπόν υπάρχει ο Ν.3816/2009 (ΦΕΚ6 /26.1.2010), χιλίαδες πολίτες που δεν γνωρίζουν το δικαίωμά τους να διακανονίσουν το χρέος σύμφωνα με το νόμο, προχωρούν σε νέες προσημειώσεις ή σε δυσμενείς ρυθμίσεις που τους καθοδηγούν πονηρά, δήθεν χαριστικά, οι τράπεζες.

Αυτοί οι πολίτες, θα ήταν προτιμότερο
να τυπώσουν την αίτηση και να πάνε άμεσα στην τράπεζα, που οφείλει να την παραλάβει συμπληρωμένη και να απαντήσει εγγράφως εντός χρονικού ορίου.

Πόσους Έλληνες ενδιαφέρουν οι παρακάτω αιτήσεις;

Και αν διαφωνήσετε, κατευθείαν στο δικηγόρο.
Στο κάτω κάτω, καλύτερα να μας τα πάρει ένας νέος δικηγόρος παρά μια τράπεζα.
Και στον τελικό λογαριασμό φτηνότερα οπωσδήποτε.

Περισσότερα: στο neagenia

Σε 18 διμηνιαίες δόσεις μπορούν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους από ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΑΕΕ οι ελεύθεροι επαγγελματίες.

Σε 18 διμηνιαίες δόσεις μπορούν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους από ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΑΕΕ οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Αυτό προβλέπει η ειδική απόφαση που υπέγραψε ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Α. Λοβέρδος για τη ρύθμιση των χρεών στον ΟΑΕΕ.
Η ίδια απόφαση ορίζει ότι η διμηνιαία δόση δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 400 ευρώ και θα καταβάλεται μαζί με τις τρέχουσες εισφορές με δυνατότητα εκπρόθεσμης καταβολής μιας διμηνιαίας δόσης και τις τρέχουσας εισφοράς μέσα σε 4 συνεχείς μήνες από τη λήξη της εκπρόθεσμης πληρωμής.Οπως έγραψε χθες η «Η», ρύθμιση χρεών που συνολικά φθάνουν τα 12 δισ. μπορεί να γίνει σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία με έκπτωση 40% επί των πρόσθετων τελών και προσαυξήσεων στην εφάπαξ εξόφληση και σε 36 δόσεις με έκπτωση 20%, εφόσον επιλέγονται οι δόσεις.

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Η πρώτη δήλωση Καραμανλή..



Έτσι ακριβώς όπως τα είπες Κωστάκη!! Και μην ανησυχείς.. εσύ θα είσαι ο μόνιμος πρωταθλητής στο playstation..

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΤΑ ΝΙΑΤΑ

Οι παρελάσεις σε αυτή τη χώρα είναι... θεσμός.

TENEKEDOUPOLI

Ζήτω οι παρελάσεις



1o Γενικό Λύκειο Κορυδαλλού, "Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ"
πηγή της φωτό, (έλαβα άδεια από τις κυρίες και ευχαριστώ πολύ)

Ποιός λέει πως δεν γίνονται επενδύσεις;

Χρυσή μπάζα από τους διαρρήκτες!

Χρυσή “μπάζα” από τη σπείρα των διαρρηκτών!

Πάνω από 100 κιλά ο χρυσός που έχουν στα χέρια τους


Περισσότερα από εκατό κιλά χρυσού εκτιμούν οι διωκτικές Αρχές του Ηρακλείου ότι έχουν κλαπεί το τελευταίο τρίμηνο από σπίτια Ηρακλειωτών. Πρόκειται για έναν πραγματικά σύγχρονο θησαυρό, η διαχείριση του οποίου δημιουργεί πολλά και σοβαρά ερωτηματικά στις Αστυνομικές Αρχές. «Τόσα κιλά χρυσός πού καταλήγει;».

Αυτό είναι και το ζητούμενο των αστυνομικών που πιστεύουν ότι μόνο ένα μικρό μέρος των κλοπιμαίων καταλήγει σε «κρυφά» ενεχυροδανειστήρια.

Αστυνομικές πηγές επιμένουν ότι πίσω από την πλειονότητα των δεκάδων διαρρήξεων που έχουν διαπραχθεί στην πόλη του Ηρακλείου αλλά και σε κάποια χωριά κρύβεται μία συγκεκριμένη συμμορία. Ο τρόπος δράσης της αποτελεί «σφραγίδα».

Υπολογίζεται ότι τους τελευταίους μήνες έχουν σημειωθεί περίπου...

250 διαρρήξεις και κλοπές σπιτιών. Πολλές από αυτές δεν έχουν καταγγελθεί γιατί οι ιδιοκτήτες πιστεύουν ότι δεν θα βγάλουν άκρη και ως εκ τούτου δεν θέλουν περαιτέρω ταλαιπωρία. Για παράδειγμα στην περιοχή της Κηπούπολης έχει καταγγελθεί μία κλοπή, δεν έχουν ωστόσο αναφερθεί άλλες έξι!



«Λατρεύουν τον κίτρινο χρυσό».

Ο τρόπος δράσης των συγκεκριμένων συμμοριών αποκαλύπτει κάτι εντυπωσιακό:

Λατρεύουν τον κίτρινο χρυσό. Στόχος τους είναι η κλοπή οποιουδήποτε κοσμήματος έχει κίτρινο χρώμα είτε είναι δεκατεσσάρων καρατίων είτε δεκαοχτώ και πάει λέγοντας.

Ασφαλείς πληροφορίες της «Π» αναφέρουν ότι οι δράστες δεν πείραξαν κοσμήματα που ήταν από λευκόχρυσο. Τ’ άφησαν απείραχτα στα κουτιά τους. Αφαίρεσαν όμως όλα τα κοσμήματα, μικρότερης ή μεγαλύτερης αξίας που ήταν στο κλασσικό χρώμα του χρυσού.

Το στοιχείο αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη εντύπωση τόσο στους αστυνομικούς όσο και σε παθόντες. Ένας από τους ιδιοκτήτες που είδαν τα σπίτια τους «λεηλατημένα» ανέφερε στην «Π»: «Η σύζυγος μου είχε σε ένα κουτί δύο πανάκριβα κοσμήματα από λευκόχρυσο, ένα μονόπετρο δακτυλίδι και έναν σταυρό. Ήταν στο ίδιο συρτάρι με τα υπόλοιπα κοσμήματα. Δεν άφησαν τίποτα. Αυτά τα δύο όμως δεν τα πείραξαν. Δεν τα πήραν γιατί δεν τα ήθελαν». Σε άλλη περίπτωση οι δράστες άφησαν στη θήκη με τα κοσμήματα της ιδιοκτήτριας δύο μαργαριταρένια κολιέ και ένα ζευγάρι σκουλαρίκια.



Προφίλ συμμοριών

Οι υποψίες των διωκτικών Αρχών στρέφονται προς δύο κατευθύνσεις, χωρίς η μία να ακυρώνει την άλλη. Εκτιμούν ότι πρόκειται για διαφορετικές σπείρες που δρουν παράλληλα. Φυσικά μέσα στον καταιγισμό των διαρρήξεων, υπάρχουν και αυτές που αποδίδονται σε τοξικομανείς, οι οποίοι «όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν».

Η πρώτη κατεύθυνση στην οποία κινούνται οι αστυνομικοί είναι σε ομάδες Βούλγαρων, οι οποίοι με βάση τις πληροφορίες φέρονται να «φορτώνουν» μεγάλες παρτίδες κλαπέντων χρυσαφικών και τις προωθούν στη χώρα τους.

Ο έλεγχος είναι εξαιρετικά δύσκολος. Άπαντες γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα σε σχέση με τα πλοία της γραμμής. Οι Αρχές (λιμενικές και αστυνομικές) θα πρέπει να έχουν πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες για να κάνουν κάποιο «ντου» και να μπλοκάρουν τη μεταφορά του χρυσού εκτός Κρήτης.

Η δεύτερη κατεύθυνση στην οποία κινούνται οι διωκτικές Αρχές αφορά στη δράση μιας ομάδας αθίγγανων, οι οποίοι δεν ζουν μόνιμα στο νησί.

Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ ανέφερε ότι τον τελευταίο καιρό έχουν περιέλθει στη διάθεση τους πληροφορίες για τη λειτουργία ενός χυτηρίου στην Αττική, στο οποίο φέρεται να καταλήγει ένας μεγάλος αριθμός χρυσαφικών. «Κλέβουν και επενδύουν σε ράβδους χρυσού. Αυτά λένε οι πληροφορίες μας» επισήμανε.

irakliowebradio2

Αντί για δέντρα στην πλατεία φύτεψαν περίπτερο...

Χαλάμε δυο, τρεις δρόμους... κλείνουμε δυο τρεις διελεύσεις οδών... πλακοστρώνουμε κανα στρέμμα πλατεία... δεν βάζουμε πουθενά δέντρα και τσουπ το πρώτο SOUPER DOUPER περίπτερο... (από εδώ)


Σάββατο πρωί στον Πειραιά.


Πόσοι έχουν κλειδιά tου Δημοτικού Γκαράζ;




Ξέφραγο αμπέλι φαίνεται πως είναι το Γκαράζ του γιαπιού στην Κοραή.

Έτσι η κυρία της φωτογραφίας με το κλειδί στο χέρι, μέρα μεσημέρι και μάλιστα Σάββατο, άνοιξε και έβαλε το αυτοκινητάκι της για να πιεί το καφεδάκι της.

Άραγε θα μπορούσαμε νάχουμε και μεις ένα κλειδάκι για να παρκάρουμε όποτε θέλουμε και να μην ταλαιπωριόμαστε να τρέχουμε από δω και από κει;

πολύ παραστατική ανάρτηση (από εδώ): "Η Φωνή των Πειραιωτών"

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Να μην κλειστεί η Πολιτική στον εαυτό της και αποξενωθεί!

Του Νίκου Κοτζιά
http://epirusgate.blogspot.com/2010/03/blog-post_9592.html
Tο τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι αναλύσεις που υποστηρίζουν ότι για να υπερβεί η χώρα την κρίση της, δεν πρέπει να στραφεί κύρια ενάντια στον άνομο πλουτισμό, στα μεγάλα κεφάλαια που φοροδιαφεύγουν, φοροκλέπτουν και δεν πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, στην παραοικονομία και στη λαμογιά, αλλά ενάντια σε όσους πιστεύουν στη δύναμη και στα δικαιώματα του λαϊκού παράγοντα. Φτάνουν δε, να διατυπώνουν, άμεσα ή έμμεσα, ακόμα και την απαίτηση να στραφεί η κυβέρνηση ενάντια στο μαζικό κίνημα και στο ίδιο το κόμμα του ΠΑΣΟΚ. Ουσιαστικά, βέβαια, πίσω από αυτόν τον προσδιορισμό του «εχθρού της οικονομίας» κρύβεται η προσπάθεια να αποκοπεί η σημερινή κυβέρνηση από τις δυνάμεις από τις οποίες αντλεί την πολιτική της ισχύ. Δυνάμεις στις οποίες μπορεί να βρει στηρίγματα στις δύσκολες σημερινές συνθήκες. Κάποιοι επιθυμούν την κυβέρνηση να κλειστεί σε ένα «Πύργο» και να εξαρτάται από όσους επιδιώκουν να αξιοποιήσουν την κρίση προς ίδιο όφελος και σε βάρος της κοινωνίας.

Ο Πύργος του Κάφκα και ο κίνδυνος για τη διακυβέρνηση
Ο «Πύργος» του Φραντζ Κάφκα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα του 20ου αιώνα. Στο κείμενο, εκφράζεται η απέχθεια απέναντι σε δύο φαινόμενα που κυριαρχούν στον παγκόσμιο καπιταλισμό: την αποξένωση και την κυριαρχία της γραφειοκρατίας. Ο Α.Ντέπλιν χαρακτήρισε αυτό το έργο ως ένα «λογοτεχνικό ρεπορτάζ από το βασίλειο της Αλήθειας». Μια έκθεση γεγονότων που καταγγέλλει την αλαζονεία και τον αυταρχισμό της εξουσίας. Που υποστηρίζει τη διαφάνεια η οποία δίνει δύναμη στην αντιμετώπιση σκοτεινών διαδικασιών και γεγονότων. Στον «Πύργο» διατυπώθηκε το δύσκολο, το παράξενο, το ανείπωτο ως προς την γραφειοκρατία και την αποξένωση με ευθύτητα και ευαισθησία.Δεν επιδιώκω να κάνω κριτική λογοτεχνίας για ένα έργο το οποίο ο Κάφκα απέτρεψε να δημοσιευτεί όσο ζούσε. Όμως, η σημασία του είναι μεγάλη. Διδάσκει πώς η εξουσία όταν δεν προσέχει σε καιρούς μεγάλων δυσκολιών μπορεί να χάσει την επαφή της με πλευρές της πραγματικότητας και να συμπεριφέρεται ως να είναι ένας περιχαρακωμένος «Πύργος». Στο έργο του ο Κάφκα περιγράφει πώς ένα σύστημα μπορεί να κλειστεί στον εαυτό του. Να εγκλωβιστεί δε στην αυταπάτη, ότι αυτή η αποκοπή είναι η πραγματικότητα καθ’ αυτή. Να πιστέψει ότι μπορεί να γνωρίζει την πραγματικότητα και την αλήθεια ανεξάρτητα από την κοινωνική πραγματικότητα και χωρίς διάλογο μαζί της.

Ο κίνδυνος της αποξένωσης
Ένας μεγάλος κίνδυνος για την Πολιτική, είναι να αποξενωθεί από τον κόσμο που την στήριξε και την στηρίζει. Ο κίνδυνος αυτός αυξάνει όσο ενισχύεται η αντίληψη ότι η Πολιτική γνωρίζει εξ’ ορισμού καλύτερα από το εκλογικό σώμα και δεν «χρωστά» στο τελευταίο κάτι. Πρόκειται, όμως, για αντίληψη αμφίβολης αποτελεσματικότητας, αλλά και δημοκρατικότητας,. Στηρίζεται στη λανθασμένη υπόθεση ότι η εκλογική εντολή και το εκλογικό σώμα δεν συμβαδίζουν. Όμως, αν δεν αρέσει σε κάποιους το ελληνικό κοινωνικό σώμα, τότε ισχύουν όσα εύστοχα εντόπισε ο Μπρεχτ. Ο μεγάλος ποιητής αναρωτιόταν για πιο λόγο εκείνοι στους οποίους δεν τους αρέσει ο συγκεκριμένος λαός, δεν αποφασίζουν «μέσα στην σοφία τους» να τον αλλάξουν και να βρουν έναν «καλύτερο λαό και της αρεσκείας τους»; Εξάλλου, αυτή η «αφ’ υψηλού και απόμακρη θεώρηση» του λαού δημιουργεί σειρά προβλημάτων για την πολιτική.Πρώτον, διαταράσσει τη σχέση ανάμεσα σε κοινωνικές δυνάμεις και φορείς κοινωνικών κινημάτων με την κυρίαρχη σήμερα Πολιτική. Το αποτέλεσμα είναι να διαχέεται η αντίληψη ότι όσο «πιο απαραίτητες» είναι ορισμένες πολιτικές, όπως τις αντιλαμβάνονται ορισμένοι, τόσο περισσότερο υποτίθεται ότι επιβάλλεται η άνευ πολλών συζητήσεων εφαρμογή τους. Η διαβούλευση μπορεί να γίνεται σε τριτεύοντα θέματα, ενώ στα θεμελιακά προβλήματα της χώρας οι πολιτικές προκύπτουν χωρίς πολλές κουβέντες. Μάλιστα, οι φορείς των πιο πάνω απόψεων, έχουν ξεχάσει τις ιδιαίτερες σχέσεις που οφείλει να διατηρεί μακρόχρονα η κεντροαριστερά με τα μαζικά κινήματα. Συμπεριφέρνονται δε, ως να υπάρχει μια εξ’ ορισμού αντίθεση ανάμεσα στον σεβασμό των κοινωνικών παικτών και την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας. Σε αυτή την περίπτωση όχι μόνο έχουν μια φτωχή αντίληψη για την Πολιτική, αλλά και για τις σχέσεις της πολιτικής με την κοινωνία.Δεύτερο, ορισμένοι δημιουργούν την εικόνα της αντιπαλότητας ανάμεσα στην ανάγκη να σωθεί η χώρα από την χρεοκοπία και την ανάγκη αυτή η σωτηρία να μην σημαίνει τον πνιγμό των λαϊκών δυνάμεων που ακολούθησαν τον Γ.Α.Παπανδρέου. Αν ερχόταν κάποιος από άλλο πλανήτη θα αποκόμιζε την εντύπωση, ότι η σωτηρία της χώρας είναι ο μονόδρομος που περνά μέσα από την καταστροφή των μαζικών κινημάτων και του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Ότι για κάποιο λόγο, που δεν χρειάζεται να αναφερθεί, για την κρίση φταίνε οι εργαζόμενοι και μάλιστα διττά. Οικονομικά διότι «εισπράττουν παραπάνω» από ότι πρέπει, και πολιτικά που δεν θέλουν να λιμοκτονήσουν αυτοβούλως.Τρίτο, οι δυνάμεις που νιώθουν απέχθεια για το λαό, τον απεχθάνοντε διότι αντιστέκεται σήμερα στα μεγάλα σχέδια ανακατανομής εισοδήματος, όπως αντιστάθηκε στα σχέδια που παρουσίαζαν τον Γ.Α.Παπανδρέου ανίκανο να κερδίσει εκλογές. Που υποτιμούσαν τα μεγάλα ταλέντα του, όπως επιβεβαιώθηκαν και στα πρόσφατα ταξίδια του στο εξωτερικό. Που επιθυμούν τον Γ.Α.Παπανδρέου αποκομμένο από τα λαϊκά του στηρίγματα και εξαρτώμενο από την δική τους σημερινή «υποστήριξη», όπως είχαν κάνει και με τον Κ.Καραμανλή. Τέταρτο, μια χώρα δεν μπορεί να βγει δημιουργικά – παραγωγικά από την κρίση χωρίς τις πλάτες, την στήριξη και την έμπνευση της πλειοψηφίας του λαού της. Η οικονομική πολιτική δεν είναι σκέτη λογιστική. Είναι πριν από όλα μια πολιτική συμμαχιών με δυνάμεις που εάν κινηθούν μπορούν να βγάλουν «με το μυαλό και τα μπράτσα τους», όπως λέει ο ποιητής, τη χώρα από την κρίση. Όποιος θέλει να εξέλθει η Ελλάδα από την κρίση ενάντια στις ανάγκες, τα όνειρα και τη θέληση του λαού, ουσιαστικά επιδιώκει στα πλαίσια της κρίσης να επιβάλει μια μεγάλη ανακατανομή εισοδήματος σε βάρος των πιο αδύνατων.Το συμπέρασμα είναι ότι εκείνοι που προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία ότι το καλό της χώρας βρίσκεται σε άλλη κατεύθυνση από το καλό των μαζικών κινημάτων και του κόμματος που κέρδισε πρόσφατα τις εκλογές επιδιώκουν να αποξενώσουν την κυβέρνηση από τα λαϊκά στηρίγματά της και να την εξαρτήσουν από τους ίδιους προς ίδιον όφελος.

Ο κίνδυνος της γραφειοκρατικοποίησης
Μια κυβέρνηση που δρα ξεκομμένη από το λαϊκό στοιχείο μπορεί να έχει τη λανθασμένη εντύπωση ότι τοιουτοτρόπως θα μπορέσει να επιτελέσει καλύτερα το έργο της. Στην πραγματικότητα, όμως, θα έχει χάσει τον θεμελιακό της σύμμαχο, τα δικά της λαϊκά στηρίγματα. Μια κυβέρνηση, όμως, χωρίς λαϊκά στηρίγματα δεν θα είναι σε θέση να γνωρίζει το τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα. Ποιες είναι οι επιπτώσεις και οι δυνατότητες της πολιτικής της. Πόσο πραγματικά αντέχουν οι πολίτες τις επιλογές της. Θα καταφεύγει στις δημοσκοπήσεις και στα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ. Έτσι, όπως ακριβώς έκανε ο Κ.Καραμανλής και για αυτό ο ίδιος βρέθηκε προ μεγάλης έκπληξης την ημέρα που τα υπόγεια ρεύματα των απομάκρυναν με σφοδρότητα από την κυβέρνηση.Στην πολιτική δεν έχει σημασία μόνο να νικάς, σημασία έχει και τι κάνει κανείς με αυτή τη νίκη. Δεν έχει μόνο σημασία πώς ανέρχεται κανείς στα αξιώματα, εξίσου σημαντικό, και συχνά εκ των υστέρων σημαντικότερο, είναι ο τρόπος που φεύγει κανείς από την πολιτική σκηνή όταν πίσω του πέφτει η αυλαία. Αγαπητός; Αποδεκτός ότι πέτυχε, ή έστω ότι προσπάθησε; Ότι υπηρέτησε πατρίδα και λαό; Ή ως κάποιος γραφειοκράτης, μακριά από τα όνειρα και τις ελπίδες εκείνων που τον ανέβασαν στο κύμα της επιτυχίας;Όσοι εντός της κυβέρνησης εξακολουθούν να υποτιμούν το λαϊκό στοιχείο που εκφράζεται και μέσα από τις αγωνίες του κόσμου του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αναστοχαστούν πάνω στη στάση και στις σχέσεις τους μαζί του. Να σταματήσουν την αλαζονική συμπεριφορά που δεν ακούνε και δεν συζητούνε με τους κατόχους διαφορετικής γνώμης και ας ακολουθήσουν, επιτέλους, το παράδειγμα του πρωθυπουργού και Προέδρου τους. Μακριά από τάσεις γραφειοκρατικοποίησης και αποξένωσης. Στις θέσεις τους δεν τους επέλεξαν οι θεοί των ουρανών, αλλά ο λαός με την ψήφο του. Αν δεν τους άρεσε να το έλεγαν τότε που την ζητούσαν.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Η Αθλιότητα του Αδέσμευτου Τύπου και η Ηθική του Παλαιστινιακού λαού




"Ο ΠειΡαιάΣ είΝαι φίΛος μου" είπε η μΑϊμού



και το δελφίνι την πέταξε
πίσω στη Θάλασσα

Μαύρος Γάτος

Πυλώνες και παιδικές χαρές


Πυλώνες στην Αγία Βαρβάρα







Οι πυλώνες υψηλής τάσης κατηφορίζουν από το Αιγάλεω Όρος μέσα στον αστικό ιστό στην Αγία Βαρβάρα και το Λ.Α. γλείφοντας στέγες σπιτιών και παιδικές χαρές ...


aegaleo-mountain



Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

"Αλληλεγγύη του κώλου"


Το είχα γράψει πριν ένα μήνα, ακριβώς:



Τι είπε σήμερα ο Γιώργος;
"Έμπρακτη βοήθεια έως τις 25 Μαρτίου, αλλιώς ΔΝΤ"



Και έτσι πρέπει! Τέλος τα ψέματα και τα χαϊδέματα σε...

"εταίρους" που κοιτούν μόνο την πάρτη τους και που θέλουν να μας βγάλουν το λάδι

για να βγουν αυτοί λάδι...

Antikrogias


ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!



Την επιθυμία τους να καταθέσουν ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής που διερευνά το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου και της λίμνης Βισθωνίδας, εκφράζουν σε επιστολή τους προς τον πρόεδρό της, ο ηγούμενος της Μονής, Εφραίμ και ο γέρων Αρσένιος, ζητώντας να τους δοθεί η ευκαιρία να ...συνεισφέρουν στις εργασίες της.
Η Επιτροπή αποφάσισε την κλήση των δύο γερόντων, μετά το Πάσχα.
Κατά την προηγούμενη Εξεταστική Επιτροπή, οι δύο Βατοπεδινοί μοναχοί, είχαν ζητήσει την παρουσία των συνηγόρων τους προκειμένου να καταθέσουν, ειδάλλως να καταθέσουν υπομνήματα, όπως τελικώς και έπραξαν.
ο Ανάρχας τση Ζάκυνθος

"ΕΞΩ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ"

θΑ ΚΑΤΑΡΡΙΨΕΙ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ ΤΑΞΙΔΙΩΝ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΑΣ;

Στη Βουδαπέστη την Τρίτη ο Γ. Παπανδρέου


Ηλίθιους χαρακτήρισε ο Θ. Πάγκαλος τα μέλη της Ν.Ε ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης που υπέγραψαν την απόφαση για την ιθαγένεια




Ηλίθιους που δεν πρέπει να κινούνται ελεύθεροι στην κοινωνία χαρακτήρισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος τα μέλη της Ν.Ε Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ που υπέγραψαν το κείμενο για το νόμο, που προβλέπει την παροχή ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες .
Συγκεκριμένα σε διάλογο που είχε με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Σ. Ξυνίδη στο πλαίσιο ημερίδας του ινστιτούτου επιμόρφωσης ο κ. Πάγκαλος είπε χαρακτηριστικά :
“…είναι κάπου δεξιά από τον Καρατζαφέρη. Οι οποίοι βεβαίως είναι και τελείως ηλίθιοι, οι άνθρωποι αυτοί που ομοφώνως αποφάσισαν, είναι εντελώς ηλίθιοι, δεν έπρεπε να κινούνται στην κοινωνία ελεύθεροι, θα έπρεπε να είναι σε κάποιο άσυλο.
Θα δώσω 2 παραδείγματα. Απαιτούν από τους μετανάστες οι οποίοι θέλουν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, να γνωρίζουν καλά την ελληνική ιστορία και την ελληνική γλώσσα. Καταλαβαίνετε ότι με βάση μόνο αυτό το κριτήριο, περίπου ο μισός ελληνικός λαός πρέπει να του αφαιρεθεί η ιθαγένεια. Πρόκειται για γελοίο, δεν ξέρω μέσα από ποιες διαδικασίες αναδείχθηκαν τα μέλη της Νομαρχιακής στη δεύτερη πόλη της χώρας, αλλά προφανώς κ. Σωκράτη, εκεί πρέπει να παρέμβεις.
Κάλεσε μια ολομέλεια της Θεσσαλονίκης και βάλε τους, τώρα αν η Θεσσαλονίκη είναι έτσι, να τους βάλουμε δίπλα στον Ψωμιάδη και τον Καρατζαφέρη, να τους κάνουμε αγάλματα εκεί πέρα και τελείωσε.


Η ανακοίνωση της Ν.Ε ΠΑΣΟΚ Α’ Θεσσαλονίκης


Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Η λογοτεχνία δεν αλλάζει τον κόσμο...

Από το neagenia


Η ιδέα για την δημιουργία αυτής της εκδήλωσης "μας είχε καρφωθεί" από τον Νοέμβριο του 2009.
Από τότε, κάθε τόσο, την συζητούσαμε και ξανά την συζητούσαμε...
Η ιδέα μας αυτή, μπόρεσε να φύγει από τα χαρτιά και είμαστε εξαιρετικά χαρούμενοι για αυτό το γεγονός:


την Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010 και ώρα 19:30στην αίθουσα εκδηλώσεων του 5ου Λυκείου Κορυδαλλού (Σολωμού 2-4 Κορυδαλλός),παρουσιάζουμε το βιβλίο του Gazi Kaplani «Μικρό Ημερολόγιο Συνόρων» και συζητάμε με θέμα «Τοπική Αυτοδιοίκηση & μετανάστης»







(ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ)

Τα Ιστολόγια neagenia & 30plus,

η Δημοτική Κίνηση 16χρονη Πόλη,

η Μ.Κ.Ο. InetCosmos

ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΣΧΑ;




Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Έλληνες στα όρια της φτώχειας

SOTIRAS.BLOGSPOT.COM




Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

David Suzuki: Ο δεκάλογος ενός ακούραστου ακτιβιστή!

Συνέντευξη στη ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΛΑΤΣΙΟΥ.

πηγή: (Δαβανέλος)


Φημισμένος γενετιστής και παρουσιαστής της παγκοσμίως γνωστής τηλεοπτικής σειράς «Η φύση των πραγμάτων», ο Ντέιβιντ Σουζούκι έχει γράψει 43 βιβλία, διατηρεί εβδομαδιαία στήλη στην ιστοσελίδα του περιβαλλοντικού οργανισμού που ο ίδιος ίδρυσε (www.davidsuzuki.org) και ταξιδεύει ακούραστα για να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές. Η βράβευση του ιαπωνικής καταγωγής Καναδού επιστήμονα με το Εναλλακτικό Νομπέλ είναι η πιο πρόσφατη στο πολυσέλιδο βιογραφικό του.
Ποια θεωρείτε ότι είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή που έχετε λάβει στην καριέρα σας; Η μεγαλύτερη ανταμοιβή είναι ότι, όταν πεθάνω, θα μπορώ να κοιτάξω τα εγγόνια μου στα μάτια και θα τους πω ότι «ο παππούς έκανε το καλύτερο που μπορούσε για εσάς». Είμαι ένας άνθρωπος και δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, όμως θέλω τα εγγόνια μου να γνωρίζουν ότι η ζωή μου ήταν αφιερωμένη σ' εκείνα. Περισσότερα...

Μελίνα Μερκούρη: H τελευταία ελληνίδα θεά


Τη χαρακτήρισαν "τελευταία ελληνίδα θεά" και "γυναίκα - φλόγα". Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη όνειρα, ελπίδες, αγωνίες και αγώνες. Η Μελίνα Μερκούρη ήταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες του 20ού αιώνα. Υπήρξε πολύμορφη προσωπικότητα. Κορυφαία αγωνίστρια της Δημοκρατίας στον αγώνα κατά της χούντας (1967-1974). Σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου με διεθνή καριέρα και με ερμηνείες που έχουν καταγραφεί στις σελίδες της Έβδομης Τέχνης. Πολιτικός που σημάδεψε με την παρουσία της τον πολιτισμό της Ελλάδας, τον έφερε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Πίστευε ακράδαντα ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας. Ότι είναι ένα σοβαρό εξαγώγιμο προϊόν και ότι έχει μεγάλη σημασία και αξία η ανάδειξή του.

Τη βάφτισαν Αμαλία - Μαρία, δεν τη φώναξαν όμως έτσι ποτέ. Το όνομα που θα χρησιμοποιούσαν σε όλη της τη ζωή, και με το οποίο έγινε πασίγνωστη, ήταν το "Μελίνα". Πολλές φορές δεν χρειαζόταν καν το επίθετο "Μερκούρη" για να συστηθεί. Ήταν η Μελίνα όλων των Ελλήνων, αλλά και η Μελίνα των ξένων.

Η Μελίνα Μερκούρη γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 18 Οκτωβρίου του 1920. Καταγόταν από οικογένεια πολιτικών και ήταν η αγαπημένη εγγονή του Σπύρου Μερκούρη, ενός από τους πιο επιτυχημένους και δημοφιλείς Δημάρχους της Αθήνας για περισσότερα από 20 χρόνια. Στο σπίτι του μεγάλωσε, δίπλα του έκανε τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις της σε νηπιακή ηλικία. Συναρπαζόταν από τότε από τις εκδηλώσεις λατρείας του κόσμου, έστω και αν απευθύνονταν στον "Μεγάλο Σπύρο" όπως όλοι φώναζαν τον παππού της. Δίπλα του έμαθε τους κανόνες της δημοκρατικότητας αλλά και την τέχνη του να συνομιλείς ισότιμα με όλους.

Πατέρας της ήταν ο Σταμάτης Μερκούρης, βουλευτής για περισσότερα από 30 χρόνια, που είχε χρηματίσει και υπουργός Δημόσιας Τάξης και Δημοσίων Έργων. Μητέρα της, η Ειρήνη Λάππα, που ανήκε σε μια από τις καλύτερες αθηναϊκές οικογένειες. Το ζευγάρι απέκτησε και έναν γιο, μικρότερο από την Μελίνα, τον Σπύρο. Αργότερα χώρισαν, δημιούργησαν νέες οικογένειες, και η Μελίνα έζησε στο σπίτι του παππού της.

Την πρώτη θεατρική της πρόβα η Μελίνα Μερκούρη την έκανε μπροστά στον καθρέφτη, προσπαθώντας να καταφέρει να κυλήσουν κάποια δάκρυα σε κατάλληλη στιγμή, προκειμένου να πειστούν οι δικοί της να της αγοράσουν κάτι που επιθυμούσε. Ήταν μόλις πέντε ετών. Σε ηλικία δέκα ετών, "ντεμπουτάρισε" στις Σπέτσες, στο τραπέζι ενός καφενείου, όπου τη χειροκρότησαν θερμά. Η μητέρα της όμως, που φτάνει τρέχοντας μόλις πληροφορείται ότι η κόρη της δίνει αυτοσχέδια παράσταση, τη "φιλοδωρεί" με ένα μεγαλοπρεπές χαστούκι.

Παιδί ανήσυχο, και με το μυαλό προσηλωμένο σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα μαθήματα, ήταν από τις χειρότερες μαθήτριες. Όταν ο παππούς Σπύρος πεθαίνει, η μικρή Μελίνα αισθάνεται για πρώτη φορά στη ζωή της προδομένη. Την είχε κάνει να πιστέψει πως ήταν αθάνατος…

Είναι ακόμη έφηβη, όταν ερωτεύεται τον Πάνο Χαροκόπο, που της υπόσχεται (και τηρεί την υπόσχεσή του) ότι θα της παράσχει πλήρη ελευθερία να ασχοληθεί με το πάθος της, το θέατρο. Παντρεύονται κρυφά και στέλνουν στις οικογένειές τους τηλεγράφημα : "Γάμος ετελέσθη". Μετά από χρόνια θα χωρίσουν.

Όταν έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου, απήγγειλε ένα ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη. Ανάμεσα στους εξεταστές της, και ο Αιμίλιος Βεάκης. "Δεν πέρασα" σκέφτηκε. Έγινε δεκτή πανηγυρικά και την ανέλαβε ο Δημήτρης Ροντήρης. Διέγνωσε μέσα της την τραγωδό και την έβαλε να δουλεύει σκληρά. Αποφοιτά το 1944.

Εντάσσεται στο δυναμικό του Εθνικού θεάτρου, όπου ερμηνεύει μικρούς ρόλους στην κεντρική σκηνή και στη σκηνή του Πειραιά. Το 1945 ερμηνεύει τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο, το ρόλο της Λαβίνια στο έργο του Ευγένιου Ο' Νηλ "Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα" (θίασος Κατερίνας, θέατρο "Κεντρικόν"). Η πρώτη της όμως μεγάλη επιτυχία έρχεται με το "Λεωφορείον ο πόθος" του Τενεσί Ουίλιαμς, παράσταση του "θεάτρου τέχνης", όπου ερμηνεύει το ρόλο της Μπλάνς Ντυμπουά. Συνεχίζει τη συνεργασία της με τον Κάρολο Κουν και το "Θέατρο Τέχνης" και εμφανίζεται σε έργα των Άλντους Χάξλεϊ, Άρθουρ Μίλλερ, Φίλιπ Τζόρνταν και Αντρέ Ρουσέν.

Ακολουθεί μια περίοδος που ζει στο Παρίσι, όπου γνωρίζει τον Μαρσέλ Ασάρ. Η Μελίνα εμφανίζεται στη θεατρική σκηνή της Πόλης του Φωτός σε μπουλβάρ των Ζακ Ντεβάλ και Μαρσέλ Ασάρ. Παίζει στο "Le Moulin de la Galette", στο "Les Compagnons de la Marjolaine", στο "Il etait une gare". Εκεί θα γνωρίσει τον Ζαν Κοκτώ, τον Ζαν Πωλ Σαρτρ, την Κολέτ, τη Φρανσουάζ Σαγκάν. Εκεί ανοίγουν οι ορίζοντές της.

Το 1953 παίρνει το έπαθλο "Μαρίκα Κοτοπούλη". Δύο χρόνια μετά επιστρέφει στην Ελλάδα και πρωταγωνιστεί στο θέατρο Κοτοπούλη - Ρεξ σε έργα από όλο το φάσμα του δραματολογίου, όπως ο "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ και ο "Κορυδαλλός" του Ανούιγ. Σε αυτή τη δεκαετία ανακαλύπτει το κοινωνικό πρόσωπο που κρύβει μέσα της και αναμιγνύεται με τον θεατρικό συνδικαλισμό.

Με την επιστροφή της στην πατρίδα, της γίνεται η πρώτη πρόταση να πρωταγωνιστήσει σε κινηματογραφική ταινία. Πρόκειται για τη "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη "Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια". Η ταινία επαινέθηκε ιδιαίτερα στο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Κανών το 1956. Παρότι το αξίζει, δεν θα πάρει το βραβείο του Φεστιβάλ των Κανών το 1956. Η εμφάνισή της σ'αυτό, όμως, θα είναι μοιραία, αφού εκεί θα γνωρίσει τον αμερικανό σκηνοθέτη Ζυλ Ντασσέν, κατοπινό σύντροφό της δια βίου.

Η Μελίνα θα πρωταγωνιστήσει στην ταινία του "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" την ίδια χρονιά και από τότε θα παίξει σε πολλές ακόμα ταινίες του, όπως στο "Ποτέ την Κυριακή", στη "Φαίδρα", στο "Τοπκαπί" κ.α. Για την ερμηνεία της στην ταινία "Ποτέ την Κυριακή" θα πάρει στις Κάνες το βραβείο γυναικείας ερμηνείας (εξ' ίσου με την Ζαν Μορό για το Moderato Cantabile) (1960). Η ταινία είναι υποψήφια για πέντε Όσκαρ (σκηνοθεσίας, σεναρίου - Ζύλ Ντασσέν, πρώτου γυναικείου ρόλου - Μελίνα Μερκούρη, κοστουμιών για ασπρόμαυρη ταινία - Ντένη Βαχλιώτη, τραγουδιού - Μάνος Χατζιδάκις, που παίρνει το βραβείο).

Η Μελίνα πρωταγωνιστεί σε ταινίες διακεκριμένων δημιουργών όπως ο Βιτόριο Ντε Σίκα (Η Δευτέρα παρουσία), ο Νόρμαν Τζούισον (Σικάγο-Σικάγο), ο Καρλ Φόρμαν (Οι Νικητές) κ.α. Συνολικά, έχει πρωταγωνιστήσει σε 19 ταινίες.

Το 1960, είναι η χρονιά της. Τότε σημειώνεται και η μεγαλύτερη επιτυχία αυτής της περιόδου στο θέατρο, όπου συνεχίζει αδιάλειπτα την πορεία της έως το 1967. Είναι το "γλυκό πουλί της νιότης" σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και παραγωγή του "θεάτρου τέχνης" με συμπρωταγωνιστή τον Γιάννη Φέρτη.

Η διεθνής αναγνώριση είναι πλέον γεγονός. Η Μελίνα θα ανοίξει τα φτερά της το 1967 για το Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης, για να παίξει στο "Ίλια Ντάρλινγκ" με τον Ζυλ Ντασσέν, σύζυγό της από την προηγούμενη χρονιά, στο πλευρό της. Τα μεσάνυχτα της 21ης Απριλίου, ο Μάνος Χατζιδάκις τηλεφωνεί σε κείνη και στον Ζυλ για να τους πει ότι στην Ελλάδα έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα. Η Μελίνα κάνει δηλώσεις στις τηλεοπτικές κάμερες των αμερικανικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. "Σας παρακαλώ μην πάτε στη χώρα μου" λέει κλαίγοντας. Για τις δηλώσεις αυτές, η χούντα θα της αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια στις 12 Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Εκείνη θα απαντήσει με το ιστορικό πλέον : "Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα. Ο Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας". Από τον Νοέμβριο του 1967 και επί τρεις μήνες, το FBI την παρακολουθεί παντού. Υπάρχει προειδοποίηση ότι θα γίνει δολοφονική απόπειρα εναντίον της.

Το σύνθημα για την αντιδικτατορική δράση έχει δοθεί. Με τον Ζυλ Ντασσέν, με τον Μίκη Θεοδωράκη, με άλλους φίλους, η Μελίνα θα γίνει ο εφιάλτης της χούντας. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς θα γνωρίσει και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Κάνει πολιτική περιοδεία στις ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Ελβετία, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία, Δανία, Σουηδία, Νορβηγία, Βέλγιο, Ολλανδία). Οργανωτής, ο Σπύρος Μερκούρης. Θα συμμετάσχει σε διαδηλώσεις, απεργίες πείνας, συναυλίες και πολιτικές εκδηλώσεις. Δημιουργούνται πολιτικές και καλλιτεχνικές επιτροπές, επιτροπές Ελλήνων που στηρίζουν όλα τα προγράμματα. Η Μελίνα δίνει συνεντεύξεις, κάνει ομιλίες, τραγουδά ενάντια στους συνταγματάρχες. Η χούντα αντιδρά, απαγορεύει στην Ελλάδα τα τραγούδια της και δεσμεύει την περιουσία της. Στις 7 Μαρτίου του 1969, στο θέατρο της Γένοβας γίνεται βομβιστική επίθεση εναντίον της με βόμβα πέντε κιλών η οποία και εκρήγνυται, χωρίς ευτυχώς θύματα. Στο πλαίσιο της ίδιας περιοδείας, γίνεται επίθεση εναντίον της από φασιστική οργάνωση στο Βέλγιο.

Ο θάνατος του πατέρα της (7 Ιουλίου 1968) τη βρίσκει στην ξενιτιά. Δεν έχει ιθαγένεια, ούτε διαβατήριο. Όταν πεθαίνει η μητέρα της (Ιούλιος 1972) της επιτρέπουν την είσοδο στη χώρα για λίγες ώρες.

Στις 26 Ιουλίου του 1974, δύο μόλις μέρες μετά την πτώση της χούντας, επιστρέφει στην Ελλάδα. Στο αεροδρόμιο γίνεται διαδήλωση, θα κατέβει από το αεροπλάνο κάνοντας το σήμα της νίκης και θα χαθεί στις αγκαλιές των αγαπημένων της.

Με την επιστροφή και την οριστική εγκατάστασή της στην Ελλάδα, συνεχίζει την πολιτική της δράση μέσα από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, του οποίου είναι από τα ιδρυτικά μέλη. Το 1974 είναι υποψήφια του κόμματος στη Β΄περιφέρεια Πειραιά. Συγκεντρώνει 7.500 σταυρούς, αλλά χάνει την έδρα για 33 ψήφους. Στο ΠΑΣΟΚ θα διατελέσει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, του Εκτελεστικού Γραφείου, αλλά και εισηγήτρια στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Ελέγχου Πολιτισμού.

Παράλληλα με την πολιτική της παρουσία αρχίζει το γύρισμα μιας σειράς τηλεοπτικών εκπομπών με τον τίτλο "Διάλογοι" που περιλαμβάνουν κοινωνικά θέματα. Από τα 14 επεισόδια μεταδίδονται μόνο δύο για την Κύπρο και η εκπομπή απαγορεύεται από την ΕΡΤ. Το θέμα συζητείται στη Βουλή, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Γυρίζονται άλλες δύο ταινίες οι "Επαρχίες της Αθήνας" και "Νόελ Μπαίκερ-Το κτήμα του Αχμέτ-Αγά".

Συνεχίζει επίσης τη δουλειά της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, με εξέχουσες ερμηνείες στην "΄Όπερα της πεντάρας" του Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν (1975) και στη "Μήδεια" του Ευριπίδη από το Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη (1976). Η παράσταση παίζεται σε όλη τη Μακεδονία και στο Λυκαβηττό, αρνούνται όμως την παρουσίασή της στο επίσημο φεστιβάλ αρχαίου δράματος, στην Επίδαυρο. Η απαγόρευση της χαρίζει τον τίτλο της "Εξόριστης Μήδειας". Με την πρώτη της εμφάνιση ως τραγωδού, επιβάλλεται, η ανταπόκριση του κοινού είναι πολύ μεγάλη. Το 1978 γυρίζει μια ταινία βασισμένη στη "Μήδεια", την "Κραυγή γυναικών" σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν.

Η εκλογή της, τον Νοέμβριο του 1977, ως βουλευτή (με μεγάλη πλειοψηφία σταυρών προτίμησης - αποτέλεσμα της αφοσίωσης που είχε δείξει στην Β΄Πειραιά) της στερεί την ενασχόλησή της με το θέατρο. Εκλέγεται στη Β΄Περιφέρεια Πειραιά, με τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ, και δίνει όλη της την ενέργεια στην πολιτική, πάντοτε στον τομέα του πολιτισμού. Για ένα μικρό διάστημα, πρωταγωνιστεί σε μια παράσταση με κείμενα του Μπρεχτ, που σκηνοθετεί ο Ζυλ Ντασσέν ("Συντροφιά με τον Μπρέχτ", 1978 στο Μπρόντγουεϊ).

Το 1980 πρωταγωνιστεί στο "Γλυκό πουλί της νιότης" του Τένεσι Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν (και στο καινούργιο αυτό ανέβασμα, που έχει και πάλι μεγάλη επιτυχία, συμπρωταγωνιστής της είναι ο Γιάννης Φέρτης), και το καλοκαίρι ερμηνεύει την Κλυταιμνήστρα στην "Ορέστεια" που παρουσιάζει ο Κάρολος Κουν με το "Θέατρο Τέχνης" στην Επίδαυρο. Το κοίλο του αρχαίου θεάτρου γεμίζει ασφυκτικά.

Εκλέγεται και πάλι βουλευτής το 1981. Στις εκλογικές αναμετρήσεις που θα ακολουθήσουν (1985, Ιούνιος 1989, Νοέμβριος 1989, 1990 και 1993) είναι στο ψηφοδέλτιο των βουλευτών επικρατείας σε εκλόγιμη θέση. Η διεθνής ακτινοβολία της, της επιτρέπει να έρχεται σε επαφή με κορυφαίους ευρωπαίους ηγέτες (ανάμεσα στους οποίους και ο προσωπικός της φίλος Φρανσουά Μιτεράν) και να προβάλει τα εθνικά μας θέματα. Επιθυμία της, να επιβάλλει την Ελλάδα και να την κάνει σεβαστή παντού.

Όταν το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές τον Οκτώβριο του 1981, η Μελίνα Μερκούρη ορίζεται Υπουργός Πολιτισμού και παραμένει στη θέση αυτή και τα οκτώ χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το κόμμα.

Κατά τη διάρκεια της θητείας της θα φέρει, με τις πολιτικές της πρωτοβουλίες και τα πολιτικά της οράματα, τον πολιτισμό στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Θα εντυπωσιάσει με τη δημοκρατική διακυβέρνηση του υπουργείου της και με τον αέρα αλλαγής που θα πνεύσει στις σχέσεις της πολιτικής ηγεσίας με τους υπαλλήλους αλλά και στις σχέσεις των υπηρεσιών με τον πολίτη.

Ως Υπουργός εφάρμοσε μια έντονη εξωτερική πολιτιστική πολιτική. Οργάνωσε πολλές και σημαντικές εκθέσεις σε μουσεία του εξωτερικού, καθώς και εκδηλώσεις ουσίας. Συναντήθηκε με σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Λάνγκ, ο Αντρεότι, ο Γκένσερ, ο Πάλμε, ο Γκονζάλεθ, ο Πάπας, η Γκάντι, ο Μιτεράν κ.α. και διεκδίκησε μια εξέχουσα θέση για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Το Υπουργείο Πολιτισμού λειτούργησε επί των ημερών της όσο ποτέ άλλοτε. Έκανε διάλογο με τους υπαλλήλους της και τις διευθύνσεις, θεωρώντας ότι αποδοτικός υπάλληλος είναι ο ευχαριστημένος υπάλληλος. Οι ξένες εφημερίδες παρακολουθούσαν την πορεία της ανελλιπώς.

Η Μελίνα Μερκούρη είχε χαράξει την πολιτική της στο υπουργείο εξαρχής και την ακολούθησε απαρέγκλιτα, φροντίζοντας για την σταδιακή υλοποίηση των πολλών και μεγάλων οραμάτων της.

Ένα από τα σημαντικότερα, υπήρξε η επιστροφή στην Ελλάδα των Μαρμάρων του Παρθενώνα, που σύλησε και απέσπασε τον προηγούμενο αιώνα ο λόρδος Έλγιν και που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Η ιδέα της επιστροφής των Μαρμάρων της γεννήθηκε κατά τη δεκαετία του ΄60, όταν, στα γυρίσματα της ταινίας "Φαίδρα", οι Βρετανοί ζήτησαν πληρωμή για να αφήσουν το ελληνικό συνεργείο να κινηματογραφήσει τα γλυπτά. ΄Έθεσε το θέμα επίσημα για πρώτη φορά ως Υπουργός Πολιτισμού τον Ιούλιο του 1982 στο Μεξικό, στη Διεθνή Διάσκεψη Υπουργών Πολιτισμού της UNESCO και δεν σταμάτησε να αγωνίζεται γι' αυτό μέχρι το θάνατό της. "Πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα για μας", έλεγε. "Είναι το καμάρι μας. Είναι οι θυσίες μας. Είναι το υπέρτατο σύμβολο ευγένειας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι η φιλοδοξία και το όνομά μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητάς μας". Και " Αν με ρωτήσετε εάν θα ζω όταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα επιστρέψουν στην Ελλάδα, σας λεω πως ναι, θα ζω. Αλλά κι αν ακόμη δεν ζω πια, θα ξαναγεννηθώ".

Δεν έπαυσε να επαναλαμβάνει ότι η Ελλάδα ζητούσε μόνο την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα και όχι και των άλλων αριστουργημάτων που βρίσκονται σε ξένα μουσεία. Κι αυτό επειδή τα Μάρμαρα του Παρθενώνα αποτελούν μέρος ενός μοναδικού μνημείου.

Για να υποβοηθηθεί το αίτημα της επιστροφής, συνέλαβε την ιδέα ενός νέου Μουσείου Ακροπόλεως και προκήρυξε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την κατασκευή του, το 1989. Αποφάσισε να ενεργοποιήσει τον αρχαίο θεσμό των χορηγών, προκειμένου να δημιουργηθεί σύντομα το μουσείο αυτό και διοργάνωσε διάφορες εκδηλώσεις όπως οι συναυλίες των Μ. Ροστροπόβιτς, Β. Παπαθανασίου κ.α. Η δημιουργία του μουσείου θα προσέφερε τον κατάλληλο χώρο που χρειάζονται τα αριστουργηματικά γλυπτά για να εκτεθούν και θα αφαιρούσε κάθε επιχείρημα από εκείνους που αντιτίθενται στην επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Παράλληλα, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στις εργασίες αναστήλωσης των μνημείων της Ακρόπολης και στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. "Τα μνημεία" σημείωνε, "ως παράγοντες ακτινοβολίας του πολιτισμού μας, είναι πηγή κύρους για τη χώρα μας και βασικό έρεισμα για τον χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων". Στον τομέα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, καθιέρωσε τη δωρεάν είσοδο των Ελλήνων πολιτών στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας για την ευρύτερη παιδεία του λαού και ειδικά των νέων (προσπάθεια που σταμάτησε όμως αναγκαστικά λόγω σχετικών οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

Η Μελίνα Μερκούρη συνέλαβε την ιδέα και ανέθεσε τη μελέτη ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας, την ενοποίηση δηλαδή του ιστορικού κέντρου της Αθήνας στον άξονα Ιερά Οδός - Πλάκα - Στύλοι Ολυμπίου Διός, για τη δημιουργία ενός αρχαιολογικού πάρκου. "Είναι επιτακτική ανάγκη, έλεγε, είναι χρέος της Ελλάδας να διασώσει την καρδιά της ιστορίας της, την καρδιά της Αθήνας, το ιστορικό της κέντρο, μ' ένα έργο που θα αλλάξει παντελώς την εικόνα και τη ζωή στο κέντρο της πόλης".

Στις 28 Νοεμβρίου του 1983 κάλεσε τους Υπουργούς Πολιτισμού της (τότε) Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και τους έθεσε το ερώτημα : "Πως είναι δυνατόν μια κοινότητα που στερείται την πολιτιστική της διάσταση να μπορεί να αναπτυχθεί". Σημείωσε ακόμη πως ο πολιτισμός "είναι η ψυχή της κοινωνίας" και πως ο καθορισμός της ευρωπαϊκής ταυτότητας "βρίσκεται ακριβώς στο σεβασμό της ιδιαιτερότητας και στο να δημιουργήσουμε ένα παράδειγμα ζωντανό μέσα από ένα διάλογο των πολιτισμών της Ευρώπης. Η φωνή μας είναι καιρός να ακουστεί με την ίδια δύναμη όπως αυτή των τεχνοκρατών. Ο πολιτισμός, η τέχνη και η δημιουργία, δεν είναι λιγότερο σημαντικά από το εμπόριο, την οικονομία, την τεχνολογία".

Έτσι ξεκίνησε ο θεσμός των Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης, που υλοποιήθηκε το 1985 με πρώτη Πολιτιστική Πρωτεύουσα την Αθήνα. Ο θεσμός των Πολιτιστικών Πρωτευουσών είναι σήμερα ο πιο σοβαρός και μεγάλος επίσημος πολιτιστικός θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα, κάθε πολιτιστική πρωτεύουσα έχει ως βασική αρχή ότι ο θεσμός δεν είναι φεστιβάλ, αλλά τόπος για προβληματισμό, για ανταλλαγή ιδεών, για επικοινωνία πνευματικών ανθρώπων, καλλιτεχνών, επιστημόνων, που με τα έργα τους προωθούν την ευρωπαϊκή σκέψη.

Η Μελίνα συνέβαλε ιδιαίτερα στο να γίνει η Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1997, μια πόλη που, όπως έλεγε, "έχει το χάρισμα, να πάρει και το χρίσμα". Συνέβαλε επίσης να παρουσιασθεί η λεηλασία της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Κύπρο και να γιορταστεί στην Κύπρο ο μήνας ευρωπαϊκού πολιτισμού το 1994.

Ως Υπουργός Πολιτισμού θέλησε να διαφυλάξει και να προστατέψει το περιβάλλον και τον πολιτισμό του Αιγαίου αρχιπελάγους. Αυτής της μικρής θάλασσας με τον κολοσσιαίο πολιτισμό, που η δυναμική της οδήγησε στο θαύμα της κλασσικής Ελλάδας. Στόχος της ήταν να γίνουν θεματοφύλακες αυτής της ιδέας συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, πολιτικοί από όλο τον κόσμο. Το πρόγραμμα "Αιγαίο Αρχιπέλαγος" οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, με την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού, του υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του υπουργείου Αιγαίου. Σκοπός, να προβληθεί η συνέχεια του αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού για να επανορθωθεί μέσω της ακτινοβολίας του η περιβαλλοντολογική φθορά και για να γίνει το Αιγαίο σημείο αναφοράς και σύμβολο του πολιτισμού.

Η Μελίνα πίστευε στην πολιτιστική αποκέντρωση και αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που τόνισε τον Οκτώβριο του 1981, κατά την ανάληψη των καθηκόντων της στο Υπουργείο Πολιτισμού. Έτσι, δημιούργησε σε διάφορες πόλεις τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα. Ο θεσμός, που ιδρύθηκε από την ίδια το 1983, είχε σαν σκοπό την πραγματοποίηση ενός ευρύτατου θεατρικού πολυκεντρισμού με κέντρα τις πόλεις της χώρας και φορείς τους δήμους ή τις ενώσεις των δήμων και των κοινοτήτων, για την ανάπτυξη και διάδοση του θεάτρου στην περιφέρεια. Προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή των τοπικών πολιτιστικών φορέων και υπήρξε ένα πολιτικό όραμα, που πάντρευε την ευαισθησία της Μελίνας για την τέχνη, με έννοιες πολιτικές. Τα ίδια τα θέατρα έγιναν ένα κέντρο επικοινωνίας και εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τους πολίτες μέσα στην πόλη.

Ελάχιστες μόνο μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η Μελίνα δηλώνει ότι ο πολιτισμός και το σχολείο πρέπει να συνδεθούν άρρηκτα. Όχι μόνο με τη διδασκαλία των καλών τεχνών, αλλά με τρόπους διείσδυσης του πολιτισμού στο σύνολο της σχολικής εμπειρίας, για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τον πολιτισμό από πολύ νεαρή ηλικία. Το πρόγραμμα Μελίνα - Εκπαίδευση και Πολιτισμός είναι μια πειραματική προσπάθεια που αναφέρεται σταδιακά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Στόχος της Μελίνας, ήταν το πρόγραμμα αυτό να πάρει ευρωπαϊκή διάσταση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται ήδη στη διαδικασία παρουσίασης ενός προγράμματος που θα φέρει το όνομα της Μελίνας Μερκούρη, για ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα δίνει έμφαση στα πολιτιστικά θέματα και θα έχει βαθιά επίδραση στην κοινωνία.

Το 1990 ήταν υποψήφια στις Δημοτικές εκλογές για το Δήμο Αθηναίων. Έχασε στις εκλογές από τον Αντώνη Τρίτση και της στοίχισε. Το 1992 εμφανίστηκε στην Όπερα "Πυλάδης" των Κουρουπού - Χειμωνά, σε σκηνοθεσία Δ. Φωτόπουλου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ερμήνευσε το ρόλο της Κλυταιμνήστρας.

Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Οκτωβρίου 1993, η Μελίνα Μερκούρη επανήλθε στο υπουργείο Πολιτισμού. Στη διάρκεια της σύντομης δεύτερης θητείας της ονειρεύτηκε και προσπάθησε να υλοποιήσει το πρόγραμμα "Αιγαίο - Αρχιπέλαγος", καθώς και το πρόγραμμα "Εκπαίδευση και Πολιτισμός".

Έφυγε στις 6 Μαρτίου 1994, στο νοσοκομείο "Μεμόριαλ" της Νέας Υόρκης και κηδεύτηκε στις 10 Μαρτίου με τιμές Πρωθυπουργού. Η κηδεία της ήταν πάνδημη.

Η Μελίνα Μερκούρη υπήρξε η πλέον διάσημη και προβεβλημένη προσωπικότητα της Ελλάδας. Πορτραίτα της γυρίστηκαν από τηλεοπτικούς σταθμούς σε ολόκληρο τον κόσμο και περιελάμβαναν, συνεντεύξεις της για τον πολιτισμό, για εθνικά θέματα και κυρίως για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Τιμήθηκε με μετάλλια και διακρίσεις από πολλούς αρχηγούς κρατών, πανεπιστήμια (Βοστόνη, Οξφόρδη κ.α) διεθνείς οργανισμούς (Unesco κ.α) οργανώσεις, αλλά και από δήμους ολόκληρης της χώρας για την κοινά παραδεκτή προσφορά της στην τέχνη, στον πολιτισμό, στο κοινωνικό σύνολο. Γιατί η Μελίνα Μερκούρη ήταν η αγαπημένη του ελληνικού λαού. Και σήμερα, δεν είναι μια ανάμνηση, είναι καθημερινά μαζί μας.

Ιστολόγιο για την Ποίηση και την Εκπαίδευση

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Με άπειρη αγάπη για την Ελλάδα
(πηγή)
Αγαπη αξίες




Βεβαίως και θέλω, όπως και ολόκληρος ο ελληνικός λαός, να πληρώσουν οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ υπεύθυνοι της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα. Και εκτός από τους έλληνες υπεύθυνους, περιμένω να πληρώσουν επίσης και οι υπεύθυνοι της Ε.Ε., αυτοί που «έκλεισαν τα μάτια» η μπορεί να είχαν δώσει κιόλας οικονομικά μαθήματα για τα «μαγικά» τους σε διάφορες χώρες και σε διάφορους υπουργούς οικονομικών. Όλοι οι πολίτες απαιτούν από την Ε.Ε. να πάρει δίκαια μέτρα εναντίων τους, όπως ακριβώς θα πράξουμε και εμείς με τους δικούς μας!!!!!
Αλλά πριν από όλα ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ είναι αναγκαία όχι με τρόπο άκρατου καπιταλισμού, που μας τα ζητεί Ολι Ρεν η οι άλλοι «φίλοι» μας, αλλά περιμένω μια δίκαιη ανακατανομή του πλούτου και των ευθηνών από μια σοσιαλιστική κυβέρνηση. Για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη που είχαμε κάνει με τα τέλη κυκλοφορίας (όταν μια οικογένεια με 1 ένα μόνο αυτοκίνητο και αυτό παλιό, λόγο οικονομικής αδυναμίας να πάρει ένα άλλο καινούργιο, πλήρωνε τα ίδια η περισσότερα από άλλους, οι οποίοι έχουν πολλά αυτοκίνητα πολυτελείας!!!)
Ας να τα πάρουμε λίγο από την αρχή. Περιμένω σοσιαλιστικά και δίκαια μέτρα:
1. Η περίπτωση όπου ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ 1 (ΕΝΑΣ) ΜΟΝΟ ΜΙΣΘΟΣ, ΝΑ ΕΞΑΙΡΕΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΡΟ της περικοπής ΤΟΥ 14-ΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΕΝΤΕΛΩΣ!!!!! Γιατί αυτό περιμένουν αυτές οι οικογένειες για να πληρώσουν την Δ.Ε.Η. του χειμώνα, και άλλες υποχρεώσεις απλής επιβίωσης (και όχι διαβίωσης)!!!!! Και να πάρεις από μια τέτοια οικογένεια ολόκληρο η και μέρος από το 14-ο μισθό, είναι σαν να φορολογείς τις προνομιούχες τάξεις με 70-80% από το πραγματικό ετήσιο εισόδημα τους!
2. Αυτές οι οικογένειες που έχουν 2 μισθούς η περισσότερους, να δώσουν από το 14-ο μισθό (η και το ένα ολόκληρο), αλλά βάση του αριθμού προστατευμένων μελών της οικογένειας (παιδιά, φοιτητές, κ.α.) και βάση του συνολικού ετησίου εισοδήματος (μπορεί να έχουν και άλλα επιπλέον εισοδήματα).
3. Κατάργηση του νόμου περί «δωρεάς», δηλαδή αυτό που ισχύει τώρα- ότι αυτοί που κάνουν μια δωρεά (πολύ μικρότερη από τις οφειλές που έχουν προς το κράτος!) σε ιδρύματα, κ.α., έχουν απαλλαγή -μερικώς (η και ολόκληρη) από τις πραγματικές τους οφειλές στην εφορία. Ας να παίρνει το κράτος τις πραγματικές τους οφειλές, έτσι ώστε να μπορεί να φτιάξει ένα κράτος πρόνοιας. 4. Πόθεν έσχες για ΟΛΟΥΣ δημοσιευμένο στο Ιντερνέτ και στις εφημερίδες με νόμο, για τα προηγούμενα τουλάχιστον 6 χρόνια!!!!! Ειδικά για τους πολιτικούς μαζί με με το δικό τους και το πόθεν εσχες συγγενών τους πρώτου βαθμού η και εταιριών offshore όπου είναι μέλη Δ.Σ. αυτοί η οι συγγενείς τους. Όλα αυτά και στην προσωπική τους ιστοσελίδα που θα την διατηρήσουν υποχρεωτικά!!!!! 5. Σταδιακή φορολόγηση για όλους, έτσι ώστε αυτοί που έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 50000 ευρώ να πληρώσουν 42%!!!!! ΟΛΟΙ!!!!! Χωρίς δικαίωμα απαλλαγής λόγου «δωρεάς». 6. Έλεγχο των offshore εταιριών, άνοιγμα των λογαριασμών με νόμο (ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ!!!!!) ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΙΜΟ 90% των κερδών σε αυτούς που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα υπέρμετρα κέρδη τους (μεταφράζουμε λαϊκά: τα έκαναν «με ξένα κόλλυβα»!), όπως γίνεται στην Σουηδία!!!!! Συμπεριλαμβανομένων και αυτοί που πήγαν τις καταθέσεις τους σε ξένα κράτη από τον Οκτώβρη 2009 και μετά!!!!! 7. Τιμωρία για κακούργημα σε όποιον κλέβει το ελληνικό κράτος και οι συνεργοί τους (σε οποιαδήποτε μορφή)!!!!! 8. Ειδικά για τους πολιτικούς που αποδεικνύεται ότι έκαναν τέτοιες παρανομίες ΚΑΙ στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων τους ευ όρους ζωής!!!!!
9. Μισθολόγιο βάση των προσόντων και όχι των θέσεων που καταλαμβάνουν μερικοί!
Άρση μονιμότητας για τους δημόσιους υπαλλήλους που καταλαμβάνουν μια θέση στο δημόσιο χωρίς κατάλληλες σπουδές.

10. Άρση του νόμου των «υποκλοπών», μια που τέτοιου είδους υλικό είναι το μόνο «όπλο» μπροστά στην δικαιοσύνη που μπορεί να έχει ένας απλός πολίτης σε περιπτώσεις αδικίας φοροτεχνικών, υπαλλήλων της πολεοδομίας, γραφειοκρατίας, κ.α.

-Αλλάζοντας θέμα, κατανοώ ότι οι δημοσιογράφοι (και όχι μόνο) πρέπει να έχουν ελευθερία του λόγου και η γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί να φιμώσει κανένα “Focus”. Επίσης εκτιμώ ότι πρέπει να απαντάμε με την σιωπή μας σε μια φυλλάδα της δεκάρας (γιατί αυτό αποδείχτηκε με τις προσβολές της κατά της ιστορίας και την υπερηφάνεια ενός λάου). Μην τους δώσουμε και σημασία, μια που δείξανε μόνοι τους την (αν)άξια του περιοδικού. Αυτό που με προβληματίζει είναι ποιος βρίσκεται πίσω από το “Focus” (η καλύτερα πίσω από το εξώφυλλο του), ποιοι είναι αυτοί που επιθυμούν ένα επεισόδιο με την Γερμανία αυτή την κρίσιμη στιγμή, όταν η Μέρκελ και οι σοσιαλδημοκρατικοί της Γερμανίας θέλουν (η δείχνουν να θέλουν) να μας παρέχουν στήριξη. Στο μυαλό μου παίζουν πολλά, ξένα συμφέροντα, τα οποία μπορεί να έχουν διακλαδώσεις μέχρι στην Ελλάδα (μάλλον φτάνουν σε πολλούς που το παίζουν «πατριώτες» και τσακίζονται να αποταμιεύσουν στην Ελβετία η στην Γερμανία).

-Τέλος, άλλα όχι τελευταίο, επειδή ακούω πολλά περί Ταμείο (και συμφωνώ με αυτό!) από αυτούς που έχουν και κατέχουν, περιμένω πολλά πιο πολλά!!! Περιμένω πολλά περισσότερα από αυτά που πρέπει να δώσουν! Περιμένω αυτά που μπορούν πραγματικά να δώσουν!!! Μην ξεχνάμε ότι μερικοί από αυτούς ευθύνονται για την σημερινή κατάσταση της χώρας, μια που έφτιαξαν περιουσίες με «ξένα κόλλυβα»!!! Θέλω να πω ότι δεν αξίζουμε, σαν νοήμων όντα, μια απλή κίνηση εντυπωσιασμού από μερικούς από αυτούς που στήριξαν, με τον ένα η τον άλλο τρόπο, δυο φορές μάλιστα, μια κυβέρνηση που έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης στην τελευταία και πιο κρίσιμη πενταετία, για την ελληνική οικονομία. Αξίζουμε όμως ουσιώδη βοήθεια από τους πραγματικά έχοντες και κατέχοντες!

Εδώ χωράει ένα σύντομο ανέκδοτο:

Ένας απατεώνας (κοινώς λαμόγιο) και τσιγκούνης (αυτά τα δυο πάνε μαζί συνήθως!) πέθανε και έφτασε στην πόρτα του παραδείσου, ζητώντας να μπει μέσα, γιατί, όπως έλεγε, είχε κάνει και φιλανθρωπίες. Θορυβημένος, ο Άγιος Πέτρος φωνάζει τον Χρηστό. «Τι είδους φιλανθρωπίες έχεις κάνει;» τον ερωτάει. «Έχω δώσει 3 φορές από μια δεκάρα σε κάτι άστεγους και πήγαινα κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Ήμουν κάλος χριστιανός.», λέει γεμάτος περηφάνια το λαμόγιο. Με εμφανή την δυσαρέσκεια του, ο Χρηστός του γυρίζει την πλάτη λέγοντας στον Άγιο Πέτρο: «Από μας δως΄του 3 δεκάρες και μετά μην περιμένεις μέχρι την Κυριακή. Στειλ΄τον κατευθείαν στην κόλαση να πάρει την υπόλοιπη πληρωμή του.»

Υ.Γ. Με αυτή την ανάρτηση δεν στηρίζω ούτε στο ελάχιστο κανέναν από αυτούς που φώναξαν μέχρι τώρα, στην αρχή γιατί δεν παίρνουμε τα μέτρα και τώρα γιατί τα παίρνουμε (στην ουσία προνομιούχοι προηγούμενων κυβερνήσεων, οι οποίοι δεν θέλουν να πληρώσουν οι ίδιοι, άλλα πάλι οι πολλοί και οι φτωχοί). Δεν ανήκω και δεν ανήκα ποτέ στην «κάστα» τους, όλων αυτών που «στηρίζουν» και φτύνουν πολιτικούς και κυβερνήσεις βάση των προσωπικών τους συμφερόντων της στιγμής, αλλάζοντας χρώματα με απίστευτη ευκολία. (Δεν είμαι χαμαιλέοντας, από επιλογή!) Ούτε σε αυτούς που φωνάζουν από την δυσαρέσκεια μιας άπιαστης θέσης και κρύβονται πίσω από κομματικές ταμπέλες η πίσω από τα χρόνια κομματικής «υπηρεσίας», ξεχνώντας στην διαδρομή την ιδεολογία του πολιτικού που πρέπει να υπηρετεί τους πολίτες πάνω απ΄όλα και από όλους.
Απλά είμαι εδώ, όπως πάντα!
Με εμπιστοσύνη και άπειρη αγάπη για το μέλλον της Ελλάδας. Από καρδιάς.


Αγαπησιάρικη μέρα και σήμερα



Σχολιασμός
για τον "βασικό σχολιασμό" της 02/03/2010
στο neagenia

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Με πάθος!!!

Με επιμονή και με πάθος στηρίζουμε τα νέα μέτρα του Γιώργου που έχουν καλό σκοπό και ομορφιά μεγάλη.

Καλύτερα να έχουμε ένα βρακί και ας το πλένουμε κάθε πρωί.
Και όχι να δανειζόμαστε της μιας και της άλλης.




την εικόνα δανείστηκα (ατόκως) από ASSOS

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Αδεια διανυκτερεύσεων.

Κορυδαλλός, "Μικρό Ημερολόγιο Συνόρων".





την Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010 και ώρα 19:30

στην αίθουσα εκδηλώσεων του 5ου Λυκείου Κορυδαλλού (Σολωμού 2-4 Κορυδαλλός),

παρουσιάζουμε το βιβλίο του Gazi Kaplani «Μικρό Ημερολόγιο Συνόρων»

και συζητάμε με θέμα «Τοπική Αυτοδιοίκηση & μετανάστης».

Με αφορμή ένα λογοτεχνικό έργο, αναπτύσσουμε πολιτικό διάλογο για ένα κρίσιμο ζήτημα που αφορά στην κοινωνική συνοχή και στον ρόλο των ΟΤΑ στην ένταξη των μεταναστών.


Παρουσίαση

Γιώργος Στεφανίδης φιλόλογος, δ/ντης 5ου Λυκείου Κορυδαλλού

Εισηγητές

Gazi Kaplani δημοσιογράφος – συγγραφέας

Δημήτρης Παρσάνογλου Δρ Κοινωνιολογίας-ερευνητής Παντείου Πανεπιστημίου.

Λυκούργος Χατζάκος πρ. InetCosmos

Βασίλης Χρονόπουλος υπεύθυνος διαδικτυακού περιοδικού «Διαβατήριο»

Παναγιώτης Συριόπουλος ερευνητής υπ. Δρ. Πανεπιστημίου Πειραιά.

Συμμετέχουν - Παρεμβαίνουν

Μερόπη Κατσάνου -16χρονη Πόλη

Πρόδρομος Ζαχαρόπουλος -πρ. «Εταιρείας Πολιτισμού & Επιστημών»

Μανώλης Ψαρρός -Ανοικτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά

Ίνα Παναγιώτη-μετανάστρια, μέλος του τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ΠΑΣΟΚ

Χρήστος Καπάταης - οικονομολόγος, μέλος του τομέα ΕΒΕ ΠΑΣΟΚ


Παντελής Πασπαλάς - 30
plus

Αναστάσης Μουράτη - πρόεδρος Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας –παράρτημα Ελλάδος

Baki Gioliku-Shoqata Kulturore ArtistikeAtdheu”(Σύλλογος Πολιτισμού&Τεχνών «Η Πατρίδα»)

Gylsen Zilma -πρόεδρος νεολαίας Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας –παράρτημα Ελλάδος

Hasan Husein εκπρόσωπος PUK (Πατριωτική Ένωση Κουρδιστάν) – Ιράκ

Shamal Mohammad υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων PUK

Khaled Al- Tounsi -Federation Arab journalists (Ομοσπονδία Αράβων Δημοσιογράφων)

Hosnau Isso Ένωση Κούρδων Συρίας

Dr Shoress Abdullah Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα Ιράν

Abu Ashur – Sargon Asuri & Kheldani Iraq

Ismail Michail εκπρόσωπος Ένωσης Mabein Nahrein

χάρτης


Τα Ιστολόγια neagenia & 30plus,


η Δημοτική Κίνηση 16χρονη Πόλη,


η Μ.Κ.Ο. InetCosmos