Να εφαρμοστεί ο νόμος. Και να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του.#links#links
Πρώτα από όλα το αυτονόητο: Σε καμία πόλη, σε καμία γειτονιά, κανένας πολίτης, δεν επιθυμεί την παρουσία ενός τέτοιου κτιριακού όγκου από μπετό και σίδερο και μάλιστα με την ιδιαιτερότητα που σημαίνει αυτό, όταν πρόκειται για κέντρο διανομής ηλεκτρισμού. Είναι πασιφανές, ότι η παρουσία του υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής, θίγει το περιβάλλον, δημιουργεί κινδύνους.Με τις αποφάσεις του ΣτΕ όμως, από το 2006 ήδη κατέρρευσε και το υποτιθέμενο επιχείρημα της «στάθμισης».Το επιχείρημα αυτό, αφορά το ψεύτικο δίλλημα που τίθεται στις σύγχρονες κοινωνίες, ανάμεσα -δήθεν- στην ανάπτυξη και στην ποιότητα του περιβάλλοντος, που "συγκρούονται". Όσοι προτάσσουν με τέτοια μορφή αυτά τα διλλήματα, συνήθως εννοούν την ανάπτυξη μόνο με την οικονομική – εκδοχή της, μειώνοντας ή εξαιρώντας εντελώς, τον πραγματικό σκοπό και το περιεχόμενο της. Τους μιλάς για ζωές και σου μιλούν για ανταλλάγματα. Τους μιλάς για το περιβάλλον και σου απαντούν με λογαριασμούς.Εμείς, πιστεύουμε ότι στο περιεχόμενο της ανάπτυξης εμπεριέχεται ο πολιτισμός, συνυπολογίζεται το κοινωνικό και περιβαλλοντολογικό κόστος, η ποιότητα του ελεύθερου χρόνου. Γιατί στο κέντρο της ανάπτυξης, είναι ο άνθρωπος.
Η πρόσφατη απόφαση του τριμελούς συμβουλίου το ΣτΕ, απλώς καλεί τη Διοίκηση να συμμορφωθεί με την ήδη υπάρχουσα απόφαση κατεδάφισης του αυθαιρέτου.Και για μια ακόμα φορά, επί της ουσίας δικαιώνει τις αυτό-οργανώσεις των πολιτών που ανέλαβαν ρόλο για την υπεράσπιση της ζωής και του περιβάλλοντος.Ξεκάθαρα λοιπόν, δεν χρειάζεται παρά να απαιτήσουμε όλοι μαζί ένα μόνο πράγμα:
ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ!
Υπάρχουν όμως και τα απαραίτητα συμπεράσματα, όταν από μια τέτοια κατασκευή απουσιάζει η περιβαλλοντολογική μελέτη.
- Η παρανομία αυτή, έγινε όχι τυχαία. Αλλά, με συγκεκριμένη προεπιλογή σχεδιασμού, προσχεδιασμένες μεθόδους συγκάλυψης και συγκεκριμένους τρόπους επικοινωνιακής υποστήριξης.
- Η παρανομία αυτή χρειαζόταν για να υλοποιηθεί συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα σε πολλά επίπεδα. Στο επίπεδο της κεντρικής εξουσίας, στο επίπεδο της Αυτοδιοίκησης, στο επίπεδο των ελεγκτικών μηχανισμών.
- Η παρανομία για την ώρα παραμένει. Εξακολουθεί να καταγράφεται η πολιτική ευθύνη. Όσων σχεδίασαν. Όσων ανέχτηκαν. Όσων γνώριζαν και συγκάλυψαν. Όσων αδιαφόρησαν. Όσων σίγησαν. Και όσων εξακολουθούν να το κάνουν, ακόμα και τώρα. Που δεν χρειάζεται να ψάχνουμε περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις. Αρκεί να πούμε: Είναι παράνομο. Το γκρεμίζουμε.
Και κάτι τελευταίο: H περιοχή, δεν έχει μόνο Δημοτικές Παρατάξεις. Έχει κόμματα. Και Βουλευτές της περιφέρειας. Είναι μήπως η ώρα να τους ακούσουμε; Ένας - ένας, τώρα παρακαλούμε και όχι "σούπες". Ο καθένας την ευθύνη του.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου