Τοποθέτηση της Πέμης Ζούνη στο ΚΤΕ Οικονομικών στη Βουλή στις 7.06.11
Μας ζητάτε να σας στηρίξουμε. Και όταν λέμε «στήριξη», δεν εννοούμε να ψηφίσουμε και μετά να πάμε να κρυφτούμε. Εννοούμε να μπορούμε να επιχειρηματολογήσουμε για την επιλογή μας.
Πώς;
Αφού ο λόγος μας είναι εκ προοιμίου ακυρωμένος. Πώς θα προχωρήσουμε σε οτιδήποτε, με την αξιοπιστία μας χαμένη; Αυτό το έλλειμμα πώς θα το καλύψουμε;
Δεν μπορείς σε μια σκηνή θεάτρου, όπου το κοινό πετάει λεμονόκουπες, να λες «βγες και μάγεψέ τους!»
Οι επιλογές σας για το τι λέγεται και πώς λέγεται, αποδεικνύονται λάθος. Δεν το λέω εγώ, το λέει η αποσταθεροποίηση που ζούμε. Οι ιστορικές στιγμές, τις οποίες όλοι επικαλούμαστε, βάζουν αμείλικτα ερωτήματα και απαιτούν ανάλογες απαντήσεις.
Ερωτώ λοιπόν ευθέως: Πώς αντιλαμβάνεστε και ερμηνεύετε την «πλατεία»;
Α. Ως αναπόφευκτη και ίσως ευπρόσδεκτη εκτόνωση;
Β. Ως αποτέλεσμα λαϊκίστικων συνθημάτων;
Γ. Ως σαφές μήνυμα «όχι άλλο ερήμην μας»;
Από την απάντηση θα εξαρτηθεί η στάση σας.
Αν λαμβάναμε υπ΄όψιν μας τις δημοσκοπήσεις με χαρά, όταν έδειχναν ακόμη την αντοχή του κόσμου και το χρονικό περιθώριο που μας έδινε, γιατί τώρα δεν εξηγούμε αντίστοιχα το μήνυμα;
Η πολιτική κρίση είναι μεγαλύτερη της οικονομικής, αυτό είναι δεδομένο.
Η κριτική που γίνεται για τις αστοχίες της οικονομικής πολιτικής, δεν έχει στόχο την τιμωρία, αλλά την συγκεκριμενοποίηση των λαθών, που θα οδηγήσει στην πρόληψή τους στο μέλλον.
Αντί για το μαρτύριο της σταγόνας, μπορούμε τελικά να έχουμε μια πρόβλεψη για ένα κάποιο βάθος χρόνου;
Τα μέτρα που σήμερα δεν περνάνε (απολύσεις κλπ), αναβάλλονται απλώς για αργότερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου