Μεγάλωσα στα χρόνια της χούντας. Με τη μαθητική στολή και τα μαλλιά καλά κουρεμένα. Τον δάσκαλο που χτυπούσε με τη βίτσα. Τα αυτοκίνητα της Ασφάλειας και το κλίμα του φόβου που πλανιόταν στον αέρα. Τον πατέρα μου να ακούει κρυφά Ράδιο Τίρανα και τη μητέρα μου να τον μαλώνει. Αλλά αυτό που έχει καρφωθεί στη μνήμη μου είναι μια σκηνή από τις πρώτες μέρες της χούντας. Μαζεύτηκαν όλοι οι γείτονες γύρω από ένα βαρέλι και έκαιγαν εκεί τα απαγορευμένα βιβλία και τους απαγορευμένους δίσκους.(Η συνέχεια ΕΔΩ & ΕΔΩ)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου