Παρατάνε τα παιδιά τους στα Χωριά SOS για να έχουν ένα πιάτο φαΐ!...

Από το "newstoday"

Απίστευτο… «Πλημμύρισαν» τα χωριά SOS από παιδιά, των οποίων οι νεαροί γονείς αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις βασικές υποχρεώσεις της καθημερινότητας και καταφεύγουν σε ιδρύματα, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα...
απαραίτητα τουλάχιστον για τα νεαρά μέλη των οικογενειών τους.

Σύμφωνα με στοιχεία τα οποία ανέφερε ο κ. Στέργιος Σιφνιός Διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας και Έρευνας των παιδικών χωριών SOS, στο Ράδιο 9, υπάρχει αυξητική τάση των οικογενειών που για οικονομικούς λόγους αφήνουν τα παιδιά τους προκειμένου να έχουν ένα πιάτο φαί, όσο δύσκολο και αν τους είναι να τα αποχωριστούν. Την χρονιά που μας πέρασε περίπου 1000 οικογένειες εκ των οποίων οι 600 από το κέντρο της Αθήνας, απευθύνθηκαν για το λόγο αυτό στα παιδικά χωριά SOS. Το 80% αφορά παιδιά Ελλήνων, δεδομένο που έρχεται να προστεθεί σε όλα τα υπόλοιπα σημάδια που αποδεικνύουν το «χάλι» στο οποίο έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία.

Για να ακούσετε τη συνέντευξη από το Ράδιο 9 πατήστε εδώ

Ο κ. Σιφνιός επισημαίνει ότι η αύξηση της ανεργίας, τα χαμηλά μεροκάματα, αλλά και η ανύπαρκτη κρατική κοινωνική πολιτική, αναγκάζουν ολοένα και περισσότερους γονείς να αφήσουν τα παιδιά τους σε «ξένα χέρια», ελπίζοντας ότι αργότερα θα καταφέρουν να βρουν τρόπο, για να τους προσφέρουν, έστω τα απολύτως απαραίτητα.

Τελειώνοντας ο Διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας και Έρευνας στα παιδικά χωριά SOS, αναφέρει πως εντός ολίγου καιρού, δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν, πρωτίστως γιατί, ο νέος φορολογικός νόμος τα έχει «γονατίσει» φορολογώντας όχι μόνο τις δωρεές αλλά και το ίδιο το παιδικό χωριό, και δευτερευόντως, γιατί εντός ολίγου καιρού δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν λόγο πληρότητας. Το «κερασάκι στην τούρτα» σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο κ. Σιφνιός είναι το γεγονός πως το υπουργείο Υγείας γνωρίζει την κατάσταση, αλλά ακόμη το παιδικό χωριό SOS περιμένει.

Όλα αυτά πρέπει να μας κάνουν το λιγότερο να ντρεπόμαστε όχι μόνο σαν Έλληνες αλλά και σαν άνθρωποι, που επιτρέπουμε στο βωμό του μνημονίου την αργή αλλά σταθερή «κατάρρευση» του όποιου κοινωνικού κράτους υπάρχει σε αυτόν τον πολύπαθο τόπο.
sibilla